پل خواجو ، اصفهان , اصفهان

در قسمت شرق رودخانه زاينده رود اصفهان، پل خواجو از آثار دوره صفويه در سال 1060 هجري ، مصادف با زندگي شاه عباس دوم به طول 133 متر و عرض آن 12 متر، احداث شده است. اين پل را پل شاهی و بابا رکن الدين و شيراز و حسن آباد هم ناميده اند. وجه تسميه آن به باباركن الدين اين است كه بر سر راه تكيه باباركن الدين عارف مشهور واقع شده بود، حسن آباد مي ناميدند، به اين علت كه شالوده آن در عصر (حسن بيك تركمان) ريخته شد و شيراز گفته اند به خاطر آنكه مسافران شيراز درآن زمان از روي اين پل عبور مي كرده اند و بالاخره به اين سبب به پل خواجو نام گرفته بود كه در محله خواجو قرار داشت.

پل خواجو به خاطر معماری و تزئینات کاشی کاری آن از دیگر پلهای زاینده رود مشهورتر است. این پل که در دوران صفوی یکی از زیباترین پلهای جهان به شمار می رفت، بیشتر به منزله سد و بند بوده است.

پل خواجو در طراحي قديم براي چندين منظور در نظر گرفته شده است . قسمت فوقاني براي حركت سريع و عبور كالسكه ها و چهارپايان بوده در حالي كه بخش تحتاني عمدتاً براي حركت آرام و توقف و تأمل عابرين پياده بوده است . قسمت زيرين تماماً از سنگ و ملات ساروج ساخته شده و دهانه هاي عبور آب به صورت بند با تخته هاي قطور چوبي قابل كنترل بوده و با بستن كامل دهانه ها سطح آب در قسمت غربي پل بالا آمده و درياچه كوچكي را به وجود مي آورد . در سمت شرقي ، پلكانهاي سنگي انسان را تا حد تماس با آب به پائين هدايت مي كند . ضمن اينكه اين پلكانها خود محلي براي نشستن و لذت بردن از مناظر طبيعي مي باشد .

در قسمت مركزي پل ، عمارت بيگلربيگي در طبقه فوقاني و در دو طرف راهروي پل براي پذيرائي و تشريفات رسمي ساخته شده است كه اطاقهاي آن در دوره هاي مختلف با نقوش رنگ طلائي تزئين گرديده است . این ساختمان که (شاه نشین) نامیده می شود در آن دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به این مکان فراخوانده می شدند. باقی مانده یک نیمکت سنگی تمام چیزی است که از صندلی پادشاه باقی مانده است. به سخن پروفسور اپهام پوپ و ژان شاردن، پل خواجو، اوج معماری پل فارسی و یکی از جالب ترین پل هایی است که وجود دارند که در کل آن ضرباهنگ و شرافت و عزت و ترکیب شاد ترین قوام، ابزار، زیبایی، و تفریح و سرگرمی وجود دارد.

شعراي اصفهان درباره پل خواجو اشعار زيبايي سروده و در طي اين سروده ها، زيبایي هاي آن را توصيف كرده اند. از جمله اين شعرا صائت تبريزي است كه با قصيده اي بلند بالا يكي از روزهاي جشن و چراغاني را ذكر مي كند كه در كنار پل خواجو برگزار شده است. به نوشته محققين و مورخين كه درباره سلسله صفويه بررسي كرده اند، هدف شاه عباس دوم از احداث پل خواجو را ارتباط دو قسمت محله خواجو و دروازه حسن آباد با تخت فولاد و راه شيراز می دانند.

همانگونه که بر روی نقشه مشخص است پل خواجو در محدوده تاریخی شهر اصفهان قرار گرفته است. شما می توانید برای داشتن یک سفر خاطره انگیز و یک اقامت دلنشین در بهترین هتل های شهر اصفهان به بخش رزرو هتل سامانه جامع گردشگری پارمین مراجعه کنید.
همچنین شما می توانید برای هر گونه برنامه ریزی سفر با هر بودجه ای با گروه ما در ارتباط باشید و ما را در تمامی مراحل سفر همراه خود بدانید.